Mystiek omringt de legende van de Heilige Birmaan

Geschiedenis en het ontstaan van de Heilige Birmaan 

  Het karakter van de Heilige Birmaan

 De fraaie mysterieuze Heilige Birmaan

 Beknopte Rasstandaard van de Heilige Birmaan

Mystiek omringt de legende van de Heilige Birmaan

Eén van de mooiste dierenlegenden houdt verband met het ontstaan van de Heilige Birmaan.

Omringd door diepgroene bossen ergens in Tibet bij een saffierblauw meer in een geheimzinnig dal dat vrijwel nooit door gewone stervelingen werd aanschouwd, vertelt de boeddhistische monnik Totag Rooh-Ougji het volgende verhaal:

"Eeuwen geleden leefde er in een klooster aan de ingang van het Lughgebergte een wijze, eerbiedwaardige Kittah-priester, Mun-Ha. Zijn haar was sneeuwwit en de god Song Hio zelf had zijn goudkleurige baard gevlochten.

De Kittah-sekte leefde ver voor onze jaartelling in Birma. Zij bouwde daar prachtige tempels met torens die van bladgoud schitterden, omringd door hoge muren die de ongestoorde meditatie van de priesters en tevens de veiligheid van honderd Heilige witte tempelkatten moesten garanderen.  

Deze katten speelden een belangrijke rol in de Kittah-godsdienst. Immers, de godin met de saffierblauwe ogen, Tsun-Kyan-Kzé, zorgde voor een zielsverhuizing, zodat de Kittah-monniken na hun dood opnieuw, in een gewijd dier, tot leven kwamen. Als de kat ook stierf, verhuisden beiden naar hun uiteindelijke Paradijs.     

De wijze Mu-Ha had een kater, Sinh, die voor hem als "ORAKEL" diende. Sinh was zuiver wit. zijn ogen waren amber. Oren, neus staart en poten hadden de donkere kleur van de aarde, een teken van onreinheid van alles dat met de aardbodem in aanraking komt.

Op een avond drongen vijandige stammen uit Siam de streek binnen vlak bij het klooster. Op dat moment stierf de wijze Mun-Ha, omgeven door zijn katten en de angstige Kittah-monniken.

Op dat moment van vertwijfeling geschiedde het wonder van de zielsverhuizing: Sinh sprong op de gouden troon van de dode abt en zette zijn poten op het hoofd van zijn heer om diens plaats in aanbidding van de godin voort te zetten.

Plotseling nam het witte haar van het dier een gouden kleur aan en werden zijn ogen diepblauw, als het saffierblauw van de ogen van Tsun-Kyan-Tsé.

De poten die het lichaam van de eerbiedwaardige monnik beroerd hadden, werden zuiver wit. De ogen van de kater stonden star op de zuid poort van het klooster gericht. De monniken begrepen het, en haastig sloten ze de bronzen deur, vóórdat de barbaren de tempel konden ontwijden.

Sinh volhardde zeven dagen bewegingloos in de aanbidding van de godin. Toen stierf hij, Sinh nam de ziel van Mun-Ha met zich mee en bracht deze naar de godin Tsun-Kyan-Tsé. Mun-Ha hoefde op deze aarde niet meer in een andere gestalte te leven.......hij was volmaakt.

Toen de monniken zich verzamelden om de opvolger van Mun-Ha te kiezen, kwamen alle katten van het klooster toegelopen. Allemaal hadden ze een goudkleurige vacht, blauwe ogen en, ten teken van reinheid, witte poten.

Zonder één geluid schaarden ze zich om de jongste monnik heen. De in deze katten belichaamde gestorven Kittah-priesters hadden op deze manier een opvolger aangewezen.

Steeds wanneer er een Heilige kat in het Loa Tsun klooster sterft, wordt de ziel van een monnik bevrijd om zijn intrek te kunnen nemen in het Paradijs. "

Geschiedenis en het ontstaan van de Heilige Birmaan

Het ontstaan van de Heilige Birmaan zelf is nog altijd in dichte mist gehuld.

Wat als zekerheid is ondervonden: als kat is hij UNlEK, en een beetje mysterie benadrukt zijn aanwezigheid des te meer.

De eerste Heilige Birmanen werden in 1919 naar Frankrijk gezonden. Dit als een gebaar van dankbaarheid aan Auguste Pavie en Majoor Gordon Russel voor hun inzet om de Kittah-tempel te beschermen. Helaas bleven er geen nakomelingen van dit paar in leven.

In 1926 wist een zekere Mr. Vanderbilt twee Heilige Birmanen te bemachtigen toen hij met zijn cruise in het Verre Oosten was. Deze versie publiceert Professor Jumand in "Le Chat". Een andere story is dat er in hetzelfde jaar nog twee Heilige Birmanen naar Frankrijk werden geïmporteerd en zij met succes voor de eerste nakomelingen zorgden.

De versie van Prof. Jumand verliep als volgt: van het paartje van Mr. Vanderbilt overleefde alleen de poes de boottocht. Ze was zwanger en beviel in Nice van haar nestje. De naam van de poes was Sita en één van haar kittens, Poupée, bracht men in Frankrijk voor het eerst op een show uit. Zij was een prachtige Heilige Birmaan poes.                                                                                               

Er zijn in feite heel weinig gegevens bekend over de allereerste fok van de Heilige Birmaan. Er doen verhalen hierover de ronde, maar het blijven verhaIen.

Hoe dan ook, halverwege de jaren twintig zijn de Heilige Birmanen in Frankrijk erkend. In Engeland en Amerika gebeurde dit rond de zestiger jaren. Ook werden zij naar andere Europese landen geëxporteerd.

De vroegst bekende namen zijn die van het paartje Orloff en Xenia de Kaabaa. Beide waren eigendom van Mr. Baudion-Crevoisier. Hun kittens vormden de basis van het Birmaanse ras.

Heel wat Heilige Birmanen hebben de Tweede Wereldoorlog niet overleefd. Slechts de enkelingen die het overleefden zijn de voorouders van alle Heilige Birmanen die wij in het Westen kennen. In het begin van de jaren '50 werden er weer raszuivere Heilige Birmanen geboren.

Het kostte jaren voordat het ras zich moeizaam had hersteld. De G.C.C.F., de Governing Council of the Cat Fancy, Engelands hoogste gezagsorgaan op het gebied van de georganiseerde kattenfokkerij, erkende het ras in 1966. Het jaar daarop werd het in de Verenigde Staten erkend door de C.F.A., de Cat Fanciers Association, Amerika's grootste organisatie van kattenliefhebbers.  

 

Het karakter van de Heilige Birmaan

De Heilige Birmaan is een rustig en vriendelijk dier, dat zich meer hecht aan het eigen gezin dan aan vreemden. Het zijn betoverende wezens met een zeer zachtaardig karakter. Zij hebben veel aanspraak nodig en kunnen slecht tegen hele dagen alleen zijn. Als u vaak hele dagen weg bent, is het voor de Heilige Birmaan zeer prettig als u er een tweede bij neemt. Dat hoeft persé geen Heilige Birmaan te zijn daar hij met verschillende dieren goed kan opschieten.

De halflangharige vacht verschilt veel met die van andere halflangharige rassen. Zij is gemakkelijk te onderhouden en klit niet. Heilige Birmanen vinden het heerlijk om gekamd te worden. Zij zullen, indien u daar een gewoonte van maakt, erop staan te wachten. Tevens is het een uitstekende manier om hun zijdezachte vacht in optimale conditie te houden.

Als u met uw poes geen nestje wilt, kunt u haar zonder problemen na haar eerste krolsheid op de pil zetten tot ze volledig is uitgegroeid, en haar dan laten steriliseren.

Voor de kater is het van belang, indien mogelijk, hem op de leeftijd van 9 à 10 maanden te laten castreren.

Wat voor de poes geldt, geldt ook voor de kater: om gelukkig te zijn hoeft zij niet eerst een nestje te hebben gehad, en hij hoeft om gelukkig te zijn geen "hele" kater te blijven. Deze bakerpraatjes zijn al lang achterhaald.

 

De fraaie mysterieuze Heilige Birmaan

De Heilige Birmaan is een opvallende, zeer mooie kat. Zijn vachtkleur heeft de karakteristieke eigenschappen van de Siamees en de colour-point verenigd.

Het kenmerkende verschil met andere rassen zijn de witte handschoenen en sporen. Het is ideaal als deze symetrisch zijn, de sporen lopen op de achter poten in een punt toe.

Een Heilige Birmaan is qua verzorging gemakkelijk in goede conditie te houden, hij is een ideaal voor een liefhebber die van lange vachten houdt, maar die niet al te veel tijd heeft voor de verzorging. Toch vinden zij het heerlijk als ze elke dag verzorgd worden om hun zuivere uiterlijk te behouden.

De Heilige Birmaan poes zal voor de eerste maal krols worden zo rond de zeven maanden oud, het is zelfs al mogelijk op de leeftijd van plm. 5 maanden. Indien men haar wil laten dekken, moet men er zorg voor dragen dat dit pas gebeurt als zij is uitgegroeid, b.v. vanaf 1 à 1 1 /2 jaar.

Het is natuurlijk ook mogelijk dat men besluit zijn poes niet te laten paren en als dat het geval is, moet zij gesteriliseerd worden bij voorkeur op 1 jaar oud.

Net als bij de meeste Oosterse rassen is er geen vaste regelmaat in de ovulatiecyclus, daarom moet de eigenaar zeer goed uitkijken, anders komt er beslist een onvoorziene (en onverstandige) paring tot stand.

Heilige Birmaan kittens worden praktisch helemaal wit geboren de point kleuren ver-
schijnen pas na een paar weken, bij de donkere point kleuren sneller als bij de lichte point kleuren. Alle jonge kittens hebben blauwe ogen en het duurt nog wel even voor je kunt zien hoe diep de kleur zal worden.

Birmaantjes zijn levenslustige katten en ze zullen al snel uit de werpdoos proberen te klauteren, terwijl zij al snel leren de kattenbak te gebruiken.
Heilige Birmanen zijn vriendelijk, intelligente katten en tonen snel hun aanhankelijkheid. Ze maken niet veel lawaai en zijn daarom fantastische gezelschapsdieren. De grootte van het nest varieert tussen 3 à 5 kittens, de Heilige Birmaan is een uitstekende moeder.

Zoals al vermeld, zijn Heilige Birmanen gemakkelijk te verzorgen, vanwege de structuur van hun vacht. Ze zijn ook erg zuivere katten en ze houden zichzelf smetteloos schoon.

Je mag wat poeder gebruiken op de lichte lichaamsvacht maar let op dat het er helemaal uitgeborsteld wordt vooral voor een show. Wat achtergebleven poeder zal, vooral in de donkere punten, witte puntjes opleveren die er als roos uitzien.    

Je moet een zachte, haren borstel gebruiken en een tamelijk fijne stalen kam. Zorg ervoor dat er geen sporen in de vacht achterblijven. Uw Birmaan zal u er dankbaar voor zijn.    

Beknopte Rasstandaard van de Heilige Birmaan

Lichaam: het lichaam is lang en massief. De benen zijn kort en stevig, de voetjes rond en sterk.

Kop: een sterke, brede en ronde schedel met volle, ronde wangen. De neus is gemiddeld van lengte, geen stop, enigszins gewelfd voorhoofd. Een stevige, goed ontwikkelde kin. De oren mogelijk klein en enigszins rond, en ze staan ver uit elkaar.

Ogen: diepblauw, bijna rond of enigszins ovaal van vorm.

Vacht: deze is halflang tot lang, afhankelijk van het deel van het lichaam. Weinig ondervacht zijdeachtig van textuur. Een volle kraag.

Witte voetjes: de handschoenen (witte voetjes genaamd) zijn karakteristiek voor de Heilige Birmaan. Deze moeten zuiver wit zijn, zowel op de voor- als op de achtervoeten. Op de achterzijde van de poot behoort het wit (de sporen) door te lopen in een punt tot het midden, maar mag het spronggewricht niet passeren.

De witte voetjes kunnen stoppen bij de tenen, of bij de gewrichten, maar moeten deze aan de voorpootjes niet passeren. Op de achtervoetjes mag het iets hoger zijn.                                                                         

Handschoen voor   handschoen achter      sokjes                           sporen

Belangrijk is dat de handschoenen symmetrisch ten opzichte van elkaar zijn. De kleur op de voetzooltjes is irrelevant.  

Staart: een volle staart. Deze is gemiddeld van lengte en in verhouding met het lichaam.

Fouten: Witte plekken of vlekken (uitgezonderd de handschoenen en sporen) ergens op het lichaam, in de gekleurde delen (bv. op de kin), of gekleurde vlekken op de borst of de buik.

Het opstijgende wit van de handschoenen (oplopers) bij voor- en/of achterpoten.

Afwezigheid van punten (sporen).

Loensen of neiging tot loensen in één of beide ogen.

Elke lichamelijke afwijking of abnormaliteit in de bot struktuur (b.v. knik in de staart).

Kleur: de kleuren bij de Heilige Birmanen zijn overeenkomstig met die bij de Siamees in het gezicht, op de oren, poten en staart. Masker, oren, poten en staart zijn diep gekleurd bij de volwassen Birmaan. Bij de kittens zijn de kleuren nog in ontwikkeling.

Seal-Point: donkerbruine points, lichaamskleur is lichtbeige met een goudkleurige gloed, neusleertje is sealbruin.

Blue-Point: blauwgrijze points, lichaamskleur is lichtbeige met een blauwachtige schijn, neusleerlje is leigrijs.

Chocolate-Point: melkchocoladekleurige points, lichaamskleur ivoorkleurig, neusleertje chocoladebruin.

Lilac-Point: roseachtig grijze points, lichaam is getint wit (magnoliakleurig), neusleertje is roseachtig, bleek lilac.

Red-Point: oranje-rode points, lichaamskleur is bleek crème met een gouden tint, neusleertje is rose.

Cream-Point:: crème points, lichaam is getint wit met een bleek gouden tint, neusleertje is rose.

Dezelfde opmerkingen gelden hier als voor de red-point.

Tortie-Point Birmanen:

De kleur van de points behoren sealbruin te zijn, vermengd met licht- of donkerrood, of blauw of liIac vermengd met licht- of donkercrème. Het al of niet aanwezig zijn van een bles is onbelangrijk. De points hoeven niet allemaal hetzelfde patroon te vertonen, maar elke point moet wel enige vermenging van kleuren vertonen

Tabby-Point Birmanen:

Er moet een duidelijke "M"-tekening op het voorhoofd te zien zijn, evenals een licht gekleurde omlijning van de ogen en gevlekte snorhaarkussentjes. De oren zijn eenkleurig zonder strepen. De duimdrukken op de oren zijn bij de verdunde kleuren minder duidelijk en zijn bij de Tortie-Tabby-Points gevlekt.

De poten hebben duidelijk te onderscheiden, in grootte variërende gebroken strepen en/of ringen. De poten hebben een eenkleurige tekening op de achterkant van de achterpoten, boven de sporen.

De staart behoort in grootte variërende, duidelijk getekende ringen te hebben, en eindigt in een eenkleurige punt.

De Tabby-Point Heilige Birmaan laat een duidelijke tabby-tekening zien, hoewel deze bij de verdunde kleuren meer diffuus is, met uitzondering van de Tortie-Tabby-Point.

De markeringen zijn bij kittens minder goed zichtbaar begrensd.